ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΕ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΙΑ (ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ)

Καθώς έχει ξεσπάσει πόλεµος ανάµεσα στα άστρα, η Γη και οι αποικίες της βρίσκονται στα πρόθυρα του αφανισµού. Η Κίρα, σε µια οδύσσεια αναζήτησης και µεταµόρφωσης σε όλο τον γαλαξία, αγγίζει πλέον τα όρια του τι σηµαίνει να είναι άνθρωπος. Ενώ αντιµετωπίζει τους δικούς της εφιάλτες, παραµένει η µεγαλύτερη και η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας...

 

Αυτή, λοιπόν, που κάποτε ήταν η Κίρα –και που πλέον ήταν κάτι πολύ µεγαλύτερο– κρεµόταν στο σκοτάδι του διαστήµατος. Σκέφτηκε, µελέτησε και αναλογίστηκε τις πολλαπλές δυνατότητες που ανοίγονταν µπροστά της. Ο δρόµος είχε γίνει δύσβατος, αλλά ήξερε ότι η βασική αρχή του Σπόρου θα την καθοδηγούσε, γιατί ήταν και δική της αρχή: η ζωή ήταν ιερή. Κάθε µέρος του ηθικού τους κώδικα βασιζόταν σε αυτή τη θεµελιώδη αρχή. Η ζωή ήταν ιερή. Ήταν καθήκον της να την προστατέψει και, όπου ήταν λογικό, να τη διαδώσει.