AUTODAFE ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ΠΑΡΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΥΠΙΑ

Τρία εκ προοιμίου λανθασμένα κείμενα. Υπέθεσα ότι με αφανίζουν, τοποθετώντας με σε θέση επικίνδυνη απ' όπου υποστηρίζεις το Κακό (την πολλαπλότητα, το αθεμελίωτο, τη σύγχυση ή τη μίξη).
Συνέβη το αντίθετο. Η θέση αποδεικνύεται ευνοϊκή. Ο κίνδυνος σε μια παν-αναγνωστική κοινότητα είναι η εύνοιά της. Όφειλα να το ξέρω. Το Κακό δεν είναι βέβαια αντίθετο του Καλού (το νόημα είναι πληθυντικό, το θεμέλιο είναι ένα και κρίνονται κατά περίπτωση με μια αδιακρισία ενοχλητική) αλλά η άλλη όψη του.
Όφειλα να το έχω αποδεχθεί. Το σύστημα μιας διπλής επαγωγής που μας διευθύνει, θέτει και αίρει αμφότερα.
Παράδειγμα; Η γραφή τίποτα δεν ομολογεί και, επιπλέον, ως προς τα δυϊστικά-δικαστικά συστήματα, τελεί διαρκώς εν ετεροδικία. [...]